به چه دلبسته ای ترانه من؟

قفس  برای من بند بسته ات  تنگ است

 نفس به شاعر تنها نشسته‌ات تنگ است

زمین  بدون تو همواره تیره و تار است

 زمان برای طلوع خجسته‌ات تنگ است

چه می کنی؟ به چه دل بسته‌ای ترانه‌ی من؟

غزل ز قافیه‌های شکسته‌ات تنگ است

تو در سکوتی و بغض زمانه در دل توست

دلی به خنده‌ی از گریه رسته‌ات تنگ است

بیا دوباره پی واژه کوچه‌را بدویم

دلم برای نفس‌های خسته‌ات تنگ است

تو یک تنی و هزاران قبیله پاپی تو

جهان برای تو و دار و دسته‌ات تنگ است

شعر از : محمد حسین داودی

 برگرفته از وبلاك http://www.glarisha.blogfa.com

نظرات شما عزیزان:

دایی متی

ساعت20:28---15 آبان 1394

[وب سایت] - [ایمیل]

بابادمت گرم داوودی خوبی مهدیم:):):)

محیا

ساعت16:48---10 فروردين 1392

- [ایمیل]

گلاریشا

ساعت0:52---21 خرداد 1391

- [ایمیل]

دومیش هم به افتخار خواننده های این صفحه
پاسخ: در روزگاري كه پشت ديوارهاي گلي صفا و صميميّت مبادله مي شد / نه تو بودي و نه من/ آن گاه كه همسايگان، دسترنج خودرا با اصرار به هم تعارف مي كردند / نه تو بودي و نه من/ حيف، حيف/ وقتي چشممان‌را به جهان باز نموديم/ كه اين ها همه به افسانه پيوسته بودند/ و اكنون/ هم من هستم و هم تو/ كه بايد/ واژه‌هايمان‌را هم به هم بفروشيم/ آه! گلاريشا!/ آه! گلاريشا!/

گلاریشا

ساعت0:51---21 خرداد 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام

مشعوف شدم

موفق باشی
پاسخ:سلام گلاريشاي عزيز. لطف نماييد و با قلم زيبايتان صفحات مربوط به خودتان‌را در وبلاك خودتان يعني وبلاك "كوسه‌لو-بازران" مزيّن فرماييد. بگذاريد همشهريان هم خوشحال شوند.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: